Zonguldak mitinginin gösterdiklerini yazmıştım;

Lüleburgaz mitingi, tarihi fırsatların eşiğindeyken yapılmıştı. 6 Mart 2013 tarihinde "23 Mart Lüleburgaz Mitingi ve Fırsatlar" başlıklı yazımda, 27 Ocak "- Sorunlar ancak, büyük kuvvetler seferber edilerek alt edilebilir.

- İşçi sınıfı mücadele için hazırdır.

-Bir sendikanın çağrısı bile, neredeyse bütün sendikaların harekete geçmesi için yeterli olabilmektedir.
-Türk-İş'in suskunluğu ve parçalı görünüşüne olan tepki, bütün işçileri ve neredeyse bütün sendikacıları kapsayacak düzeye ulaşmıştır.

 
-Sendikal hareket, birleştiricilik, önderlik ve cesaret aramaktadır." Lüleburgaz mitingi, bu fırsatlara! ve görevlerin eşiğinde yapıldı. Simdi not almak, eksikleri gidermek zamanı...
.. Hükümet bir yandan, işverenler bir yandan, halkı, işçileri ve kenti kıskaca almış, korkutmuş, yasaklamış, mitinge katlımı engellemeye çalışmışlardı. Buna rağmen 10 bine yakın işçi vardı. Bu basandır. işçinin mücadeleye hazır olduğu bir kez daha görüldü.
...
Temel slogan, taşeron sistemiyle mücadele idi... Kıdem tazminat, esnek çalışma, kiralık işçi büroları gibi kapıya dayanmış tehlikeler, çok daha geniş kesimleri birleştirmek için yeterince değerlendirilemedi. Taşeron sorununu canı yanarak hissetmeyen sendikalar, temel diğer sorunlar gölgede kaldığı için, Lüleburgaz'da olmaya mecbur hissetmediler.

...
Türk-İş Genel Kurulu günlerinde, seçim ve delege hesaplan, Sendikal Güç Birliğini 10 sendika ile sınırlamıştı. O tarihte daha fazlası olamazdı. Oysa bugün durum farklıdır. İşçi sınıfı cumhuriyet tarihinin en büyük saldırısını yaşıyor. Kıdem tazminat, esnek çalışma, kiralık işçi büroları, taşeron sistemi...

Tehlike kapıdadır ve herkesi yakacaktır. Ateşi hisseden sendikalara! sayısı kesinlikle 10 sendikadan çok fazladır. Türk-İş Yöneticilerinin büyük kısmı dahi Türk-İş'in teslimiyetinden ve acizliğinden şikayetçidir. ...

Enerji sektörü lime lime satılıyor, demiryolları yabancılara! da alacağı şekilde pazara çıkarılıyor. Artık herkes görüyor ki, AKP yöneticilerine yakın olmak, AKP'nin eteğinde dolaşmak, tehlikeyi ortadan kaldırmıyor, Hükümetin niyetini değiştirmiyor. ...

Türk-İş'in acizlik ve teslimiyet, sendikalara! gemiyi terk etmesine yol açıyor. "Türk-İş'in Dört Sendikası Hak-İş'e mi Geçiyor" başlıklı yazı ile altı ay önce transfer temaslarına işaret etmiştm. Durumu Türk-İş yöneticileri de görmüş olmasına rağmen hiçbir önlem almamış, sendikalar kurtlara yem edilmiştir. Türk-İş bu aymazlığı, kendine bile sahip çıkamayan görüntüsünü sürdükçe, gemiyi terk edenlerin sayısı artabilir. Buna dair hazırlıktan sağır sultan bile duydu. ...

Sendikal hareket, birleştiricilik, mücadele ve kararlılık arıyor. Aylardır bu böyle. Ne istediğini bilen, işçiye güven veren kararlı bir merkez, Türk-İş'in mücadele etmek isteyen bütün sendikaları birleştirebilir. 27 Ocak Zonguldak ve 23 Mart Lüleburgaz mitinglerinin gösterdiği budur. Sendikal Güç Birliği, genişlemelidir. İşçi sınıfına ve sendikal harekete yönelmiş tehditler, hem tabanın mücadele arzusunu kamçıladı, hem Türk-İş'in suskunluğuna itirazları yükseltti. Güç Birliği bildirgesindeki fikirleri benimseyenlerin sayısı artmış, Türk-İş'in neredeyse tamamını kapsamıştır. İhtiyaç, sorumluluk almak, cesaret ve kararlılıktır. Atak ve birleştirici olmak anahtardır.

28.3.2012 Aydınlık, Mehmet Akkaya